لزوم احیاء قونقا (اولین تراموای ایران) در مسیرهای تاریخی شهر (پیاده راه تربیت و شریعتی )
ساخت پیاده‌راه‌ها در بسیاری از شهرهای جهان به چشم می‌خورد اما از آن مهم‌تر، اولویت دادن به رهگذران پیاده نسبت به سواره هاست در گذرگاه‌های شهری بسیاری از شهرهای اروپایی تردد خودرو ها در محدوده پیاده راه ها مطلقا ممنوع بوده و با ارزش نهادن به وسایل حمل و نقل تاریخی خود از قبیل کالسکه و تراموا سنتی و ... از این وسایل در محدوده تاریخی خود جهت حمل و نقل عموم استفاده میکنند که به دلیل جذابیتهای تاریخی این وسایل نقلیه آن منطقه را به یک منطقه گردشگری و یک جاذبه گردشگری تبدیل میکند و از بعد دیگر ارزش تاریخی منطقه خود را معرفی میکنند .کارشناسان معتقدند مناطقی که ورود خودرو به آنها ممنوع یا محدود شده، موجب آرامش مردم و حضور بیشتر آنان، توقف طولانی‌مدت در واحدهای پذیرایی و تعامل و آشنایی با یکدیگر در مراکز و فضاهای شهری می‌شود.برای مثال هنگامی که در یکی از خیابان‌های آمستردام قدم می‌زنید، گاه کالسکه‌ای بزرگ از کنارتان عبور میکند و از بزرگسالان دعوت میکنند که لحظاتی همچون نوزاد در آن بیارامند و مشکلات و شرایط سخت اجتماعی واقتصادی خود را فراموش کنند. بدین‌ترتیب پیاده‌راه‌ها و فضاهایی که امکان عبور پیاده‌ها در آنها بیشتر از امکان عبورخودروهاست، علاوه بر ایجاد موقعیت‌های خاطره‌انگیز و تعلق خاطر نسبت به شهر، در جذب گردشگر و راحتی تردد آنان در شهر بسیار مؤثر است .
در خیابان تکسیم استانبول نیزشاهد آنیم که این خیابان به روی خودروها بسته است و تنها تراموای قدیمی آن، رهگذران را جابه‌جا میکند و یک نوع حس نوستالژی برای عابرین پیاده این پیاده راه سنگفرش بوجود میآورد ، شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که شهرهای ما در جذب گردشگر مانند بسیاری از شهرهای اروپایی موفق نیستند کمبود همین ارزش دهی ها به امکانات تاریخیمان و عدم بکار گیری از تکنولوژی های صده های اخیر برای جلوه گری بیشتر اماکن تاریخیمان جهت ایجاد محیطی خاطره‌انگیز در این فضاها باشد.
همه میدانیم که تبریز به شهر اولینها شهرت دارد و اکثریت اولینهای کشور در تبریز افتتاح شده اند .یکی از این اولینها که باعث افتخار تبریز میباشد ،قونقا تبریز (تراموای سنتی) میباشد که موتور محرک آن دو اسب تنومند میباشند
تراموا تبریز(قونقا) در سال 1280 شمسی وارد تبریز شده و یکصدو سیزده سال است که از زمان افتتاح آن میگذرد ولی تا کنون کوچکترین ارزشی بدا قائل نشدیم و تنها از این وسیله حمل و نقل تاریخی تبریز مجسمه ای به یادگار مانده است
این در حالی است که در شهرهای اروپایی مثل استانبول و پاریس و... با ارزش نهادن به وسایل حمل و نقل تاریخی خود ،آن ها را بازسازی نموده و در مسیرهای پیاده راه تاریخی شهرشان نصب میکنند و با این کار علاوه بر کمک به حمل و نقل عمومی در پیاده راهها موجبات افزایش جذابیتهای گردشگری و معرفی شایسته قدمت تاریخی و تکنولوژی های مورد استفاده درآن مکانهای تاریخیشان میکنند
حال انتظار ما از مسئولین شهر این است که با ریل گذاری در یکی از مسیرهای تاریخی از قبیل تربیت و یا شهناز (شریعتی) و راه اندازی مجدد قونقادر این مسیرها از ورود خودرو ها به این مناطق ممانعت نموده و تراموای تاریخی تبریز(قونقا) را جایگزین خودروها نمایند
تا بدیل وسیله شاهد تحقق موارد زیر باشیم :
1-افزایش جذابیت های گردشگری مسیرهای تاریخی مثل تربیت و شریعتی
2- ایجاد سیستم حمل و نقل عمومی پاک و فاقد آلودگی در مسیرهای تاریخی
3-نمایش قدمت تاریخی مسیر تربیت و یا شریعتی با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی صده های اخیر
4- نمایش اولینهای تبریز به صورت کاملا کار آمد و قابل استفاده
5-حذف تردد خودرو ها در مسیرهای تاریخی شهر
6- ارزش دهی به امکانات تاریخی گذشتگان خود