مقایسه فضای سبز محدوده آثار تاریخی تبریز و اصفهان و شیراز
بی مهری شدید مسئولین نسبت به توسعه فضای سبز محدوده آثار تاریخی و گردشگری تبریز
امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست. شهر ها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لایفنک پیکره یگانه شهر ها در متابویلسم آنها نقس اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع به حساب می اید.
توسعه بی رویه شهر ها به صورت افقی و عمودی باعث تخریب طبیعت شده است . طبیعت و فضای سبز که که سال ها به عنوان قلب تپنده ی زیست گاه های بشری ایفای نقش می کرد و بهترین محل و موقعیت ایجاد شهر های نخستین بود. با بی توجهی به ساکنان شهر رو به افول و نابودی گذاشته است.
این فضاها هم از دیدگاه تامین نیاز های زیست محیطی شهرنشینان و هم از نظر تامین فضاهای فراغتی و بستر ارتباط و تعامل اجتماعی آن جایگاهی در خور اهمیت دارد.
آثار روان شناختی (روحی و روانی) گسترش فضای سبز بر شهروندان
تاثیر منظر و فضای سبز بر سلامت روحی و روانی در دهه های اخیر بسط یافته و نظریه های متفاوتی درمورد آن مطرح شده است
اصولا فضای سبز مناسب در شهرها،افزون بر بر سلامت جسمانی موجب آرامش روان،بازده کاری بیشتر و کیفیت زندگی برتر می گردد
آرامگاه سعدی شیراز
اما این در حالی است که در تبریز ما،عدم توجه به جنبه های انسانی در طراحی و معماری فضای شهری باعث شده که در تبریز بیش از روستاها سلامت روانی،اجتماعی در معرض آسیب باشند.یکی از عواملی که باعث بوجود آمدن چنین مشکلاتی شده است،عدم توجه به فضای سبز شهری و اینکه ساختار موجود در فضاهای سبز در راستای ساختارهای فکری مدرن قرارگرفته و یک نوع تضاد در ساختار کالبدی تقریبا سنتی با ساختار تفکر مدرن استفاده کنندگان به وجود آمده است.بنابراین نحوه ساخت و شکل گیری فضاهای سبز می تواند اثرات مستقیمی بر روح و روان مراجعه کنندگان داشته باشد بطوری که تحقیقات نشان می دهد که بخش مهمی از اهداف شفابخشی منظر در مشاهده مناظر طبیعی و نه الزاما در انجام فعالیت در مناظر طبیعی و فضاهای سبز است
ارک علیشاه تبریز
ارک کریمخان شیراز
مقایسه فضای سبز محدوده اماکن تاریخی و گردشگری تبریز و سایر شهرهای گردشگری ایران
متاسفانه فضای سبز در هیچ کدام از آثار تاریخی و گردشگری تبریز جایی برای خود ندارد .با نگاهی هوایی به محدوده آثار تاریخی شهرهای تبریز و اصفهان و شیراز متوجه تفاوت آشکار فضای سبز بین این شهر ها میگردیم
باغ دلگشا شیراز
ربع رشیدی تبریز
در کنار آثار تاریخی شهرهای اصفهان و شیراز فضای سبز بسیار انبوه وجود دارد که هر بیننده ای را محو زیبایی های خود میکند و موجد دلپذیر تر شدن آن آثار تاریخی بدلیل ترکیبشان با فضای سبز پیرامون میگردد
ولی در تبریز آثار تاریخی عظیم وجود دارند که در میان آهن آلات و زمینهای خاکی به حال خود رها شده اند
زاینده رود اصفهان و مهرانه رود تبریز
مشاهده این تصاویر دل هر شهروند تبریزی را به درد می اورد چرا که یکی از عوامل جذب گردشگر و یکی از عوامل زیبایی یک شهر،فضای سبز محدوده اماکن تاریخی در مرکز شهر میباشد که متاسفانه در تبریز نزدیک به صفر است
متاسفانه در تبریز مسئولین ما به جای کاشت و توسعه فضای سبز در محدوده آثار تاریخی و تبدیل محوطه آثار تاریخی به باغ و پارک ، توسعه فضای سبز را به پشت کوها و بالای کوههایی محدود میکنند که کمتر شهروندی توان رفتن به بالای آن کوهها را دارند و مثل ائل باغی و عباس میرزا و ائل داغی و آرپا درسی از هیچ جایی قابل مشاهده نیستند
هشت بهشت اصفهان
صاحب الامر تبریز
توسعه فضای سبز تبریز تنها در ارتفاعاتی شکل میگیرد که بیش از 80 درصد مرد توان استفاده از آن را ندارند و این در حالی است که محدوده کناری آثار تاریخی و اراضی خاکی درون شهری تبریز که پتانسیل کافی برای تبدیل شدن به پارکهای درون شهری را دارند به حال خود رها شده اند
چهل ستون اصفهان
مسجد کبود تبریز
مسئولین محترم با نگاهی به بوستان خاقانی و پارک میدان ساعت و مقایسه آن با استقبال مردم از تفرجگاههای چند صد هکتاری ائل باغی و عباس میرزا و ... میتوانند میزان استقبال مردم از توسعه فضای سبز درون شهری را مشاهد نمایند و به عینه ببینند که مردم از احداث پارک در بالای کوهها (به جز عینالی) استقبالی نمیکنند
حال خودتان تصاویر هوایی شهرها رو مقایسه فرمودهو غربت آثار تاریخی تبریز و عدم رسیدگی مسئولین به این آثار گردشگری را ملاحظه فرمائید
بقیه تصاویر در ادامه مطلب