در ساختمان این بنا تلفیقی از سنگ و آجر به کار رفته که همین امر نمای آن را از سایر خانه‌های تاریخی تبریز متمایز کرده است.
این بنا در سال‌های جنگ جهانی دوم و در زمان اشغال تبریز به دست روس‌ها، سفارت عراق بوده است.
هرچند خانه اردوبادی در مقایسه با سایر ابنیه باستانی قدمت قابل توجهی ندارد و ساخت این بنا به اوایل دوره حکومت رضاخان برمی گردد، اما به لحاظ هنر معماری از اهمیت بسیاری برخوردار است. با این که خانه های تاریخی شهر تبریز معمولا از خشت و آجر ساخته شده اند اما خانه اردوبادی تنها بنای تاریخی تبریز است که با ترکیبی هنرمندانه از آجر و سنگ های ساختمانی ساخته شده است. این ساختمان زیبا در سال های جنگ جهانی دوم و در زمان اشغال تبریز به دست روس ها، سفارت عراق بوده است.
قدمت خانه اردوبادی به اوایل حکومت پهلوی بازمی‌گردد و استحکام این بنای تاریخی حاکی از زبردستی معماران هنرمندان در زمینه ساخت بناهای بلندمرتبه است.
خانه اردوبادی یک هزار و ۶۰۰ مترمربع وسعت دارد و اعیانی آن در ۳ طبقه بنا شده است. این بنا هم اکنون به عنوان مرکز اسناد ملی شمال غرب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این بنا هم اکنون به عنوان مرکز اسناد ملی شمال غرب مورد استفاده قرار می گیرد و با جای دادن اسناد تاریخ پرفراز و نشیب منطقه شمال غرب کشور، به پیوند خود با گذشته پرافتخار این خطه عینیت بخشیده است
